بقچه سال 93 به 94!
امسال سال عجیبی بود برام. کلی حال و هوای عجیب و غریب رو تجربه کردم. راستش امسال برای نوشتن تجربیاتم خیلی دو دل بودم.
متنی رو می نوشتم و فرداش تصمیم می گرفتم عوضش کنم. هر چی سن آدم بالا میره بار تجربیاتش هم زیاد تر میشه. مخصوصا افرادی که تصمیم می گیرن زودتر قرار گرفتن توی موقعیت های متفاوت و جدی رو تجربه کنن.
امسال تا روزهای آخر دارم پر میشم از تجربه.
امسال رویه زندگی کلی تغییر کرد. من سارا زکی زاده در بیست و سومین سال زندگیم.... بیست و سومین فصل های زندگیم ... ورق های جدید زندگیم خیلی پر از نوشته شد.
حالا این که منتشر کردن نکاتی که از تجربه های این سال به دست آوردم چه ربطی به برنامه نویسی داره خودش موضوعیه! در ادامه میگم.
پا فراتر بذار .... ریسک کن:
گاهی اوقات آدم نیاز داره توی زندگیش ریسک کنه. پا فراتر از این خطی که دور خودش کشیده بگذاره. برای این که بتونه بفمه اون طرف این پرچین چی می گذره! بدون شک وقتی از چیزی اطلاع نداری مواجه شدن باهاش ترس داره. ریسکه. ولی باید با تمام عقلت تصمیم بگیری و گاهی راه جدیدی رو شروع کنی. حتما توی این مسیر مشکلات و خطرات زیادی هست. باید استرس زیادی رو تجربه کنیم. ولی اگر با توکل به خدا قدم برداریم حتما با وجود همه سختیاش تجربیات قشنگی رو به دست میاریم. و حتما درهای جدی به رومون باز میشه.
من این کار رو کردم. خوشحالم
من یک انسانم .... من یک زنم!
با هر اعتقاد و مذهب و تعصباتی که باشیم نباید فراموش کنیم باید دیدمون انسانی باشه. فکر می کنم دید انسانی توی همه ی سبک های اعتقادی پذیرفته تره و کلی مشکلات رو حل می کنه.
من سعی کردم علی رغم تمام سختی ها و سنگ های راه وقتی پا از خونه بیرون می گذارم در مقابله با تمام اطرافیان با تمام وجود یک زن باشم و مثل یک انسان برخورد کنم.
من در محل کارم .... در مترو و تاکسی .... در اداره فلان .... پشت فرمون ماشین و همه جا و همه جا یک انسانم. همان طور که بقیه چه با جنسیت مذکر و چه با جنسیت مونث انسانن.
تمام تلاشم رو کردم که به بقیه هم القا کنم . من پا به پای همه ی آقایون دور و برم قدم بر می دارم .
حتی اینجا وبلاگ یه برنامه نویس خانم است. با تمام جریانات!
من و همجنسانم پا به پای همه ی آقایون می تونن کار کنن. می تونن یک برنامه نویس خوب بشن. می تونن بی نظیر باشن و یا حتی چنگی هم به دل نزنن.
از این که می بینم افرادی به خودشون اجازه می دن کار کردن پا به پای یک خانم رو سخت به حساب بیارن و یا حتی اشتباه محض سرم داغ می کنه!
و یا حتی افرادی رو می بینم که کلا دیدشون به یک خانم نگاه دون هست تاسف می خورم. شاید هم خود ما خانم ها این اجازه رو دادیم.
گاهی دوست دارم بدونم تمام دنیا اینجوریه! ما خانم ها در بعضی جایگاه ها هر کاری رو انجام بدیم سوء برداشت میشه. شاید حتی یک نهار کاری هم خیلی وقتا وجهه خوبی نداشته باشه برای ما!
من سعی کردم دید خودم و تا جایی اطرافیانم رو اصلاح کنم.
تلاش کنم با تمام وجودم با تمام مسئولیت هایی که به دوش یک زن هست به عنوان یک انسان در جامعه ظاهر بشم فارغ ازجنسیتم.
تصمیم بگیر:
راستش به نظر من توی دوراهی قرار گرفتن یکی از بدترین حالایی که یه نفر می تونه تجربه کنه. توی دوراهی باید سنگاتو با خودت وا بکنی. ببینی کدوم مسیر درسته . البته نه صرفا با عقل. گاهی باید دلت هم به حساب بیاری. گاهی حتی باید بین دو تا دلبستگیت یکی رو انتخاب کنی. این خیلی سخته. ولی مطمئن باش حتما یکی از این دوتا توی ترازو سنگین ترن! پس همونو برو. با یه عزم راسخ.
کتاب بخون :
شاید یکی از کاری لذت بخش دنیا بعد از کد زدن در یک جای قشنگ و هوای خوب ... کتاب خوندن باشه .ذهن آدم باز میشه. کلی چیز یاد میگیره.
ذهن رو جهت میده.
دلم می خواد یه اتاق پر از کتاب های خوب داشته باشم.
ذهن سالم
در بدن سالم: 
هر کسی روزانه به یک مقدار فعالیت بدنی نیاز داره. نه برای خوش اندام شدن... بلکه برای سرحال شدن.
مسلما افزایش گردش خونی که به دلیل نیم ساعت پیاده روی در ما ایجاد شده حال بهتری بهمون میده.
سالم تریم و شاد تر!
دوست :
واقعا گاهی اوقات آدم از داشتن بعضیا به عنوان یه دوست قند تو دلش آب میشه. از این که می بینی دوستت چقدر بی توقع توی سختیا کنارته.همراهته. به حرفت گوش میده.
از این که یه دوستت با تمام خستگیاش بیدار می مونه تا 3 و 4 صبح که تو باهاش حرف بزنی و درد دل کنی و صبورانه به حرفت گوش میده کلی دلت شاد میشه. به انتخاب خودت احسنت میگی.
وقتی دوستی داری که توی موقعیت هایی که بهش نیاز داری راهنماییت می کنه. پا به پات میاد بدون هیچ چشم داشتی. از یه امتحان آزمایشگاه گرفته تااااا ... ،قلبت سرشار از امید و نور میشه.
دوست های خوب خیلی گرون قیمت اند.باید قدرشون رو خیلی دونست.
موقعیت رو درک کن،خودت رو باهاش آداپته کن:
نباید از خودمون رفتاری خشک نشون بدیم. باید گاهی توی یه سری موقعیت ها از خودمون انعطاف نشون بدیم. یه روز باید هیچی نخوری! لازمه ... موقعیت ایجاب می کنه.
باید کم بخوابی.
زیاد راه بری.
صبورتر باشی.
.... منعطف باش.
توی هر جمعی هستی مایه انرژی باش:
کلا از آدمایی که کرخت هستن و اخمو و گریون و کلا دنیا رو سرشون خرابه خوشم نمیاد. حتما گاهی اوقات حسی برای لبخند زدن نمی مونه و یا حتی حوصله خودت رو هم نداری چه برسه به دیگران ولی سعی کن عموما پر انرژی باشی. اینجوری حال و هوای جمعت هم عوض می شه.
و حضورت پررنگ تر و ملموس تر.
و می خوام حرف آخرم رو از زبون یک دوست عزیز که توی چند ماه اخیر پا به پای من بهم کمک کرده و از من خواست همین یه جمله رو توی بقچه ام بگونجونم :
((همیشه حرفی رو که توی دلته و یا دوست داری بگی رو زودتر بگو.
هر چی دست دست کنی بدتره .... شاید دیگه برای گفتنش دیر بشه!))
این حرفا یه بخشی از تجربیاتم بود. بعضی از نکاتش رو توی زندگی کاری و شخصی باهم تجربه کردم.
دلم می خواد سال جدید رو با یک انرژی مضاعف شروع کنم. امسال از کارم خیلی لذت بردم. با هر موفقیتش تمام وجودم از شادی پر شد.
دلم می خواد سال جدید کلی نکته یادبگیرم. کلی توانمند بشم. از زندگیم و لحظه هاش لذت ببرم و استفاده کنم.
امیدوارم که همگی سالی پر از سلامتی و لبخند و موفقیت داشته باشیم. بتونیم کلی تنوع توی زندگیمون ایجاد کنیم. تصمیم های درست بگیریم. رفتار ها و عادت های بدمون رو عوض کنیم.
((وقتی دنبال آرزوهایت میروی
مدام به کوله پشتیت نگاه کن که مبادا سوراخی داشته باشد
و چیزهایی که امروز داری دوباره بشود آرزوی فردایت))
سالتون شکلاتی
میثم هوشمند
